Steun voor welzijn in het onderwijs

Kun je je voorstellen aan onze lezers?

Hallo, ik ben Susannah Fowler en ik ben de directeur van de The Gardens School in het zuiden van Auckland, Nieuw-Zeeland. We hebben circa 640 kinderen op school in de leeftijd van 5 tot 12 jaar. We zijn een sterk gedigitaliseerde openbare school met een innovatieve leeromgeving waarin samenwerking vooropstaat.

Welzijn is vandaag de dag een belangrijk onderwerp. Kun je vertellen welke ideeën je hebt over welzijn in het onderwijs?

Vóór de COVID-19-pandemie merkten we al dat onze scholieren in jaar 7 en 8 (elf- en twaalfjarigen) in toenemende mate met mentale gezondheidsproblemen te kampen hadden: online pesten, depressie, zelfverwonding en ouders die contact opnamen over probleemsituaties met de kinderen. Ik realiseerde me dat onze school deze leerlingen geen strategieën had aangereikt om met hun problemen om te gaan.

Ik begreep dat welzijn een centraal aandachtspunt voor de hele school moest worden en niet alleen de taak van leerkrachten in het klaslokaal moest zijn. Kinderen kunnen zich niet op de les concentreren als ze angstig of bezorgd zijn. In 2019 heb ik onze toenmalige leraar lichamelijke opvoeding, Lisa Cosford, aangesteld als leraar welzijn. Zij was al een volwassene die de scholieren vertrouwden, dus dat was een prima keuze. Ze heeft snel een speciaal nieuw welzijnsprogramma voorgesteld en ontworpen waarvoor ze nu verantwoordelijk is.

Wat is het welzijnsprogramma en hoe is het in jullie school geïntegreerd?

Het is erg lastig om een leraar in de klas een welzijnspakket te geven met de instructie: “Ga aan de slag met welzijn voor de kinderen”.

We hebben nu communicatiekanalen opgezet en de leerkrachten en leerlingen getraind in het gebruik daarvan. De leerlingen kunnen speciale iPads in de klas pakken en Lisa een berichtje sturen als ze met haar willen praten. De leerkrachten en ikzelf worden in zo’n geval ook op de hoogte gesteld. De leerkrachten kunnen Lisa of mij direct vanaf hun device een bericht sturen als ze assistentie nodig hebben en daarna weer snel verder met de les. Met welzijn in de kern van de school wordt het een mentaliteit – een deel van onze cultuur en meer dan alleen een programma.

Lisa neemt de leerlingen mee naar een ruimte die we speciaal hebben ingericht met het oog op welzijn van de kinderen, de Zen Den. Ze kunnen die ruimte ook op elk moment bezoeken als ze last hebben van angstgevoelens op school. De ruimte heeft een centrale positie in de school en is dus voor alle leerlingen zichtbaar.

Hoe is de Zen Den ingericht om het welzijn te ondersteunen?

De Zen Den is een rustige ruimte met plekken om te knutselen en te gamen, een piano, en hoekjes waar de kinderen tot rust kunnen komen als iets ze te veel wordt. Lisa faciliteert activiteiten waarmee leerlingen zich kunnen uiten, bijvoorbeeld met kunst of andere hobby’s. De ruimte wordt aangevuld met technologie waarmee de kinderen aan de slag kunnen. Ze kunnen bijvoorbeeld muziek maken met GarageBand. Onlangs heeft een negenjarige scholier tijdens onze talentenjacht op school zelfs een GarageBand-liedje over ‘jezelf zijn’ gezongen dat ze in de Zen Den had gemaakt. Dat was echt geweldig.

Vooral sinds de lockdowns tijdens de coronacrisis kunnen de kinderen verbinding maken via technologie – bijvoorbeeld door video’s te maken op hun iPad of door materialen te maken om met de leerkracht of met elkaar te delen. Met Lisa als speciale leerkracht en alle welzijnsmogelijkheden voor scholieren uit alle groepen hebben we ervoor gezorgd dat welzijn net zo belangrijk is als elk ander leerplanonderdeel op school. We hopen dat onze leerlingen deze vaardigheden ook gebruiken als ze zich later in een crisissituatie bevinden.

Welke impact hebben je welzijnsinitiatieven gehad?

Het succes kan vooral worden afgemeten aan het aantal problemen dat kinderen hebben tijdens de lunchpauze op de speelplaats. Dat aantal is sterk afgenomen. Er worden nog wel eens leerlingen naar mijn kantoor gestuurd, maar de redenen daarvoor zijn veel milder dan voordat we de Zen Den hadden opgezet.

Als ouders op gesprek komen over het welzijn van hun kinderen, kan ik duidelijke vervolgstappen schetsen. Die vervolgstappen zijn meestal eenvoudig – denk aan korte bezoekjes en formele gesprekken met het welzijnsteam – maar voor een ouder is het goed om te weten dat hun kinderen gebruik kunnen maken van ingebouwde ondersteuning. De aanwezigheid van een welzijnsteam en een speciale ruimte biedt echt mogelijkheden voor onze school en gemeenschap. Het heeft wel flink wat energie gevraagd om deze focus op welzijn in stand te houden en het personeel op één lijn te krijgen. Maar het is voor de leerkrachten gemakkelijker om zich verbonden te voelen als ze weten dat het team achter ze staat. Ondanks de moeite die het kost, denk ik dat elke school dit kan overnemen. Per slot van rekening hebben wij dit hier gerealiseerd.

Welk advies zou je leidinggevenden geven die een eerste stap richting prioriteit voor welzijn willen zetten?

Het is goed om te onthouden dat scholieren meer zijn dan alleen kinderen waar je onderwijs in giet. Er is in Nieuw-Zeeland een Maori-concept over onderwijs dat luidt: “Leer me kennen voordat je me lesgeeft.” Leerkrachten moeten eerst het hele kind begrijpen voordat ze inzien hoe ze het moeten onderwijzen. Het is onze schoolfilosofie de kinderen zo goed mogelijk te beschermen door ze daadwerkelijk te leren kennen en hun cultuur en familie te onderschrijven.

Als ik leidinggevenden advies kon geven, zou ik zeggen: Maak een begin. Zelfs als je vervolgens aanpassingen moet doorvoeren, is niemand geholpen met afwachten. We hebben maar weinig tijd met deze kinderen en we kunnen vandaag iets doen waarmee ze later in hun leven geholpen kunnen worden. Dus doe iets.

Kun je je voorstellen aan onze lezers?

Hallo, ik ben Marie Marino, decaan bij het Thomas Jefferson College of Nursing. In mijn carrière heb ik parallel een klinisch en een academisch traject gevolgd. In mijn klinische loopbaan was ik actief in de forensische verpleegkunde en beoordeelde ik gevallen van kindermishandeling en verwaarlozing. Als academicus begon ik mijn loopbaan bij Stony Brook University. Ik ben daar vierenhalf jaar geleden vertrokken en naar Philadelphia gekomen als decaan bij het Jefferson College of Nursing.

De Thomas Jefferson University is verantwoordelijk voor Jefferson Health, een zorgstelsel met achttien ziekenhuizen, waaronder een aantal gerenommeerde revalidatiecentra. We hebben 100 docenten en medewerkers voor onze 1500 bachelorstudenten, academici en promovendi.

Wat vind je van de noodzaak het welzijn van studenten in het onderwijs te ondersteunen? Welke rol speelt technologie bij het inspelen op deze behoefte?

Welzijn is essentieel om tot bloei te komen in een academische omgeving, en de behoefte aan ondersteuning voor het welzijn van studenten is nog nooit zo groot geweest. Het welzijn van studenten overstijgt alle lagen van het academisch leven, inclusief academische prestaties, relaties met vakgenoten, mentale en emotionele gezondheid en belangrijke levensbeslissingen. Ik heb me mijn hele carrière ingezet voor de belangenbehartiging van kinderen, dus het welzijn van kinderen en jongvolwassenen heeft voor mij altijd centraal gestaan. Maar pas tijdens de COVID-19-pandemie was ik zelf getuige van de gevolgen van verlaagd welzijn op de academische prestaties en de mogelijkheid voor studenten om tot bloei te komen.

Voor mij maakt technologie deel uit van het grotere geheel van studentenwelzijn, aangezien welzijn is gekoppeld aan hun vaardigheden met technologische devices en tools. En dit is de eerste keer dat de docent over minder technologische vaardigheden beschikt dan de student. Om studenten voor te bereiden op het afstuderen, moeten ze technologisch bekwaam zijn, en dat kan voor de docenten lastig bij te houden zijn. Dus toen ik het één-op-één-programma voor de iPad introduceerde, probeerden we niet alleen de studenten op te leiden. We moesten ook de docenten leren hoe ze het device moeten gebruiken en hoe ze informatiebronnen voor studenten kunnen openen vanaf hun devices.

Wat was je benadering bij het ondersteunen van studentenwelzijn met behulp van technologie?

Allereerst gingen we na bij welke studenten we vroegtijdige waarschuwingssignalen zagen, bijvoorbeeld studenten die geregeld niet kwamen opdagen. We hielden de docenten op de hoogte van de beschikbare mogelijkheden voor studenten en hebben een aantal welzijnscontroles uitgevoerd.

Maar sindsdien hebben we het geluk gehad dat we meerdere technologische oplossingen konden inzetten die het welzijn van studenten ondersteunen. Een daarvan is TJae, de AI-chatbot met gespreksfuncties van het Jefferson College of Nursing, die is ontwikkeld in samenwerking met onze leverancier/partner AI Collaborator.

Studenten hoeven niet langer te wachten totdat mensen hun vragen kunnen beantwoorden. We hebben een service ontwikkeld die precies in hun dagelijks leven past: ze kunnen hun telefoon gebruiken om TJae vragen te stellen en ze krijgen direct antwoord. TJae kan studenten bijvoorbeeld vertellen hoe ze toegang krijgen tot een academische informatiebron of hoe ze verbinding kunnen maken met universitaire diensten zoals het counselingcentrum. De studenten staan inmiddels op vriendschappelijke voet met TJae en kunnen gewoon chatten zoals ze dat met studiegenoten zouden doen. Ze maken grappen, wisselen complimentjes uit en worden enthousiast als ze positieve feedback krijgen van TJae. Als TJae geen antwoord heeft, kunnen de studenten contact opnemen met een fysieke medewerker.

Administratief medewerkers en docenten kunnen via TJae ook vragen en enquêtes onder studenten uitsturen, zoals voorbereidende examenvragen of enquêtes voor de beoordeling van eventuele burn-outklachten of dagelijkse gevoelens. Soms doen studenten alleen wat er op dat moment gedaan moet worden zonder te bedenken wat de consequenties daarvan zijn. Met TJae helpen we ze de stress te verminderen en krijgen ze op het juiste moment de juiste middelen in handen. TJae is geen vervanging van menselijk contact maar geeft de studenten juist de mogelijkheid om alle hulpmiddelen aan te spreken, ook mensen.

We ondersteunen studenten niet alleen met het dagelijks welzijn maar leren ze ook omgaan met de traumasituaties waarmee een verpleegkundige te maken kan krijgen. We gebruiken virtual reality (VR) om omstandigheden zoals geweld op de werkplek of achteruitgang bij patiënten te simuleren met iPads en VR-headsets. We werken aan een VR-ruimte waarin groepen studenten worden getraind om te gaan met traumatische scenario’s, aangestuurd door technologieën die door hun iPads worden ondersteund. Hiermee ontstaan mogelijkheden om potentiële uitdagingen in de praktijk van de patiëntenzorg te verwerken. En door deze gebeurtenissen met behulp van technologie te simuleren, krijgen de docenten de kans het emotionele welzijn van studenten in een veilige omgeving bespreekbaar te maken en te ondersteunen.

Niet alle processen die we hebben ingevoerd om het welzijn van studenten te ondersteunen, zijn hightech. We bieden ook ondersteuning via onze Chief Compassion Officer Maggie, een labrador die is opgeleid als hulphond!

Welke impact hebben je welzijnsinitiatieven gehad?

Voor wat betreft impact: 86% van de studenten maakt gebruik van TJae en 52% van de actieve gebruikers heeft TJae een berichtje gestuurd tijdens het najaarssemester. Met TJae op de iPhone kunnen we studenten direct betrekken, bijvoorbeeld door positieve affirmaties te sturen. Hierdoor blijven studenten gemotiveerd en positief – en voor sommige studenten kunnen dit de enige woorden van erkenning zijn die ze op een dag horen.

Er is ook een bredere impact. Het is belangrijk dat onze studenten de hulpmiddelen voor welzijn weten te vinden en de verantwoordelijkheid voor hun eigen welzijn nemen, want we willen dat ze deze gewoonte doorvertalen naar hun patiënten. Daarom zeggen we: “Rook niet als je verpleegkundige bent, want je wilt roken ontmoedigen bij patiënten.” Door het belang van welzijn te benadrukken en positieve affirmaties te herhalen, bereik je hetzelfde. Je leert ze de kennis, vaardigheden en gedragsvormen aan die horen bij het beroep waarop je ze voorbereidt en die ze aan hun patiënten gaan doorgeven. En je leert ze ook aan om levenslang door te leren en hopelijk de wellnessvaardigheden op te doen waarmee ze productieve en gezonde burgers worden.

Welk advies zou je leidinggevenden geven die een eerste stap richting prioriteit voor welzijn willen zetten?

We horen vaak dat we onszelf moeten loskoppelen om het welzijn te vergroten. Ik zet daar mijn vraagtekens bij. Ik ben van mening dat technologie een cruciale rol speelt bij het verbeteren van het welzijn onder studenten. Met behulp van technologie kunnen we de mentale en emotionele gezondheid beoordelen en hulpmiddelen voor welzijn onder de aandacht brengen. Alleen al een afname in de betrokkenheid van studenten, digitaal of fysiek, kan op mentale of lichamelijke spanningen wijzen en kan een stimulans zijn om de inspanningen op te voeren.

De eerste stap bij het beschermen, behouden en verbeteren van het welzijn van studenten is dan ook om een goed begrip te krijgen van de huidige toestand. Alleen al door naar het welzijn van je studenten te informeren, geef je aan hoeveel belang je hecht aan hun vermogen om tot bloei te komen, te presteren en successen te boeken.